• zobacz księgę

• LICYTACJA
• WIST
• ROZGRYWKA
• ZAPIS
• KONWENCJE
• MATERIAŁY

Rozgrywka

Techniki specjalne

Przymus podwójny

Cechy:

• Przymus opiera się na trzech groźbach, z których dwie są groźbami izolowanymi.
• Obrońcy kontrolują po dwie groźby (jedna groźba jest podwójna)
• Groźby izolowane znajdują się za zatrzymaniami
• Wymagana jest redukcja lew
• Rozgrywający nie może mieć więcej niż jedną lewę przegrywającą

Podstawowe diagramy (karta prowadząca pogrubiona; przeciwnicy nie mają już tego koloru):

Gramy blotkę trefl. Gracz W nie może pozbyć się figury kier - musi zrzucić pika. Ze stołu wyrzucamy niepotrzebną już groźbę kierową. W przymusie staje skolei E - wyrzucenie zarówno kara jak i pika daje rozgrywającemu dodatkową lewę.

Gramy asa karo. E musi zrzucić pika aby nie wyrobić kierów. Teraz gramy asa kier - W jest w zwykłym pojedynczym przymusie.

W niektórych przypadkach, kiedy kolor komunikacyjny jest wielokartowy, jest możliwe ominięcie warunku położenia gróźb za zatrzymaniami.

Pomimo tego, że jedna z gróźb leży przed zatrzymaniem (blotka kierowa) jest możliwe zrealizowanie przymusu.

Przymusy podwójne z tylko jedną groźbą izolowaną a dwiema komunikacyjnymi. Po zagraniu asa tref, W musi pozbyć się pika. W następnym okrążeniu gramy blotke do asa kier - w przymusie znalazł się E. Zrzucenie blotki karo wyrabia karo, a pika - kolor pikowy.

Przykłady:

Po jednostronnej licytacji grany jest szlem w piki. Wist królem tref. Proponowana rozgrywka: najpierw sprawdzamy mizerną szansę wzięcia lewy na waleta trefl. Zabijamy asem, przebijamy wysoko, dochodzimy dziesiątką pik i przebijamy po raz kolejny. Niestety walet nie spadł, przeciwnicy dokładali do trefli. Ściągamy atu, znowu obaj dodali. Możemy sobie teraz wyobrazić kilka możliwych przymusów pojedynczych. Na przykład:

• treflowo-kierowy przeciwko W - wygralibyśmy gdyby obrońca poza ujawnioną damą trefl posiadał pięć kierów
• treflowo karowy przeciwko W - oprócz damy trefl musiałby mieć DW w karach
• automatyczny karowo-kierowy - warunkiem byłoby jednoczesne posiadanie przez jednego obrońcę DW w karach i czterech kierów

Najlepszym jednak, a w przedstawionym rozdaniu skutecznym :-), jest przymus podwójny: treflowo-karowy przeciwko W i kierowo-karowy przeciwko E. Do przymusu wystarczy praktycznie zastanie co najmniej czterech kierów u E, ale wygramy także w niektórych układach z przymusów pojedynczych. Na przykład gdy W będzie posiadał DW w karach. Nie wygramy natomiast jeśli będzie on posiadaczem czterech lub więcej kierów (chyba żeby miał także wspomnianą damę z waletem karo).

Do rzeczy jednak. Izolujemy kiera poprzez zagranie dwóch figur i przebiciu blotki w ręce. A następnie zgrywamy resztę pików. Doprowadzając do końcówki czterokartowej:

Zagranie ostatniego pika stawia w przymusie najpierw W - musi on pozbyć się kara. Ze stołu dodajemy niepotrzebną już groźbę treflową. Dowolna zrzutka E da brakującą lewę. Zwróć uwagę, że dystrybucja kar była w tym przymusie nieistotna.

Rozdanie z lokalnego turnieju

Po jednostronnej licytacji grany jest kontrakt 4. Wist blotką kier, ze stołu dziewiątka, E podkłada damę. Następnie został zagrany pik spod asa, W wskoczył królem i odwrócił w piki. Pomijając niezbyt szczęśliwą obronę (w turniejach lokalnych rzadko acymistrz się przytrafi...) w tym momencie jest 11 lew i trzeba powalczyć o dwunastą (maksy). Teoretycznie mógłby wchodzić w grę pojedynczy przymus karowo-pikowy przeciwko W, skuteczny gdyby gracz ten miał cztery kara i cztery piki. W świetle obrony (nawet w aspekcie turnieju lokalnego...) raczej dziwny byłby odwrót pikowy w drugiej lewie. Wygląda sensownie natomiast przymus podwójny karowo-treflowy (W) i treflowo-pikowy (E), przymus z podwójną groźbą komunikacyjną.

Gramy mianowicie kiery ze stołu i damę pik, powracamy do ręki damą karo, a następnie odgrywamy jeszcze jednego kiera, wyrzucając na niego trefla. W tym momencie jest taki układ kart:

Po zagraniu ostatniego kiera, lewy obrońca musi się rozstać z treflem, ze stołu pozbywamy się niepotrzebnego już kara, E wyrzuci także karo. Teraz zgrywamy dwie figury karowe ze stołu i do ostatniego E nie jest już w stanie dokonać żadnej bezpiecznej zrzutki.

Jeszcze jedno rozdanie z życia wzięte. Zaprezentowany przymus można by nazwać wyjaśniającym, w końcówce sytuacja stała się na tyle jasna, że można było zrezygnować z impasu

Po jednostronnej licytacji grany jest kontrakt 6. Dama kier, którą zawistował E została przepuszczona na stole, E zabił asem i owrócił w waleta karo. Teraz rozgrywający ściągnął cztery trefle, W zrzucił karo a następnie dwa kiery. Następnie zostało zagrane karo do króla, król kier (ze stołu pik) i kier. Wytworzyła się sytuacja w której rozgrywający znał dokładnie rozkład kolorów:

Na zagranego kiera, W już zupełnie nie miał co wyrzucić - musiał pozbyć się pika. Kier został przebity a następnie dama karo postawiła w przymusie E - też musiał zrzucić pika. W tym momencie stało się jasne, że obrońcom pozostały po dwa piki, w związku z czym impas nie jest potrzebny.

© 2008 jafo