Ma zastosowanie w sytuacjach, kiedy nie można w normalny sposób wyipasować atutów znajdujących się u przeciwnika (na przykład z uwagi na ich zbyt małą ilość). Koniecznym warunkiem przeprowadzenia parady jest możliwość skrócenia dłuższej ręki tyle razy, aby zrównać się z przeciwnikiem. Z powyższego wynika, że koniecznym warunkiem jest odpowiednia liczba dojść do krótszej ręki. Nierzadko wymaga to wykonania impasu, który normalnie nie byłby potrzebny lub przebijania dobrych kart.
S, obie |
xx AKxx AK10 xxxx |
|
x DWxx Wxx Axxx |
Kxxx 10xx xxxx xx |
|
ADW10xx xx Dxx KD |
Po jednostronnej licytacji grasz szlemika pikowego po wiście A i trefl. Zagrałeś do asa kier, zaimpasowałeś pika, doszedłeś ponownie do stołu kierem i wykonałeś kolejny impas, E nie dodał jednak do koloru. Jedyna możliwość wyimpasowania drugiego w tym momencie króla to parada. Jak wiadomo musisz przede wszystkim skrócić się dwa razy, aby mieć taką ilość atutów jak E, a następnie jeszcze dojść do stołu aby zagrać trefla w poniższej końcówce:
- xx |
||
nieistotne |
Kx - |
|
AD - |
Jednym słowem potrzebne są trzy dojścia do stołu a widać tylko dwa. Trzecim dojściem jest dziesiątka karo o ile stoi impas waleta. Gramy więc blotkę karo, impasujemy dziesiątką, przebijamy kiera, blotką do asa karo przebijamy kiera, blotka do króla karo i w powstałej końcówce z diagramu, gramy trefla ze stołu.
DW AD10 AK KDW653 |
||
8 KW8 1098532 1082 |
K752 7532 DW6 A9 |
|
A109643 964 74 74 |
Kontrakt 6, wist 10. Kontrakt należy rozgrywać następująco: karo zabite asem, dwa razy impas pika, K. E zabije asem i odwróci na przykład w trefla. Następnie odgrywamy K, przebijamy trefla, impasujemy dziesiątką kier (!), przebijamy kolejnego trefla, impasujemy damą kier. Powstała końcówka:
- A - W6 |
||
nieistotne |
K7 - D - |
|
A10 9 - - |
Zagrany ze stołu trefl stawia E w sytuacji bez wyjścia, zarówno przebicie jak i zrzucenie D nie spowoduje przegrania kontraktu. Zwróć uwagę na koniecznośc wykonania podwójnego impasu kier. W końcowym etapie manewru, jeśli masz wziąć wszystkie lewy nie możesz mieć w ręce żadnych przegrywających kart. W przeciwnym wypadku zostałbyś łatwo położony - na graną w końcówce kartę W położyłby atuta. Rozdanie pochodzi z książki Brydż racjonalny Bronisława Stefanowskiego. Źródło: Encyklopedia brydża.
Niekiedy, jeśli posiadamy możliwość oddania lewy, paradę można wyegzekwować dopuszczając w końcówce do ręki przeciwnika. W takiej sytuacji ilość potrzebnych dojść do stołu jest mniejsza. Poniżej rozdanie z kryterium Kadry Narodowej 2005. Rozgrywał Grzegorz Narkiewicz
S,NS |
W1092 W4 AK8 KD64 |
|
K8643 D876 - 10952 |
D 9532 W9752 W83 |
|
A75 AK10 D10643 A7 |
Kontrakt 6, wist 4. Rozgrywka potoczyła się tak: pik zabity asem, karo do króla, trzy razy trefle (na ostatniego został zrzucony pik), następnie przebicie czwartego trefla atutem (E zrzucił kiera). Teraz Narkiewicz Zagrał figury kierowe i kiera przebił i ściągnął króla karo. W trzykartowej końcówce:
W109 - |
||
nieistotne |
- W97 |
|
7 D10 |
Odszedł pikiem i musiał jeszcze dostać dwie lewy na D10 karo.
Manewr polega na wzięciu lewy niebiorącym atutem z dłuższej ręki. Typowe układy (atu - pik):
- xx - |
||
- xx - |
A - A |
|
x - x |
Gramy ze stołu blotkę kier, jeśli E przebije biorącym atutem, zrzucamy przegrywające karo, jeśli wyrzuci boczny kolor przebijamy atutem.
- xx - |
||
A A - |
- x A |
|
x - x |
Również gramy ze stołu kiera, przebijając atutem. Wykorzystujemy sznsę, że W, który ma biorący atut ma też kiera.
Przykład zastosowania wielokrotnego manewru złodziejskiego przez duńskiego brydżystę Thorvalda Aagarda
Mecz W,- |
K7 AK4 D876 A532 |
|
W10952 72 KW53 K9 |
- DW1063 10942 W1074 |
|
AD8643 985 A D86 |
Kontrakt 4, wist w kiera. Rozgrywający zabił na stole i zagrał A(!), przekonując się o super niekorzystnym podziale atutów. Teraz zagrał A, doszedł do stołu K, przebił karo, wrócił A, przebił kolejne karo, doszedł do dziadka ponownie K i przebił ostatnie karo. W ten sposób zdobył lewy na wszystkie atuty w ręce, ponadto dwa kiery, karo i trefla - w sumie dziesięć lew. Źródło: Świat brydża 2/2003
Umożliwia wyimpasowanie figury atu pomimo braku odpowiedniej ilości atutów. W porównaniu z paradą odkładające się atuty są za dłuższą ręką. Warunkiem powodzenia manewru diabelskiego jest wyeliminowanie wszystkich biernych kart u obrońcy który ma dłuższe atuty, oraz skrócenie ręki podstawoej do co najwyżej takiej liczby atutów jaką ma przeciwnik. Typowe układy końcowe (atu pik):
AW - x |
||
Dxx - - |
nieistotne | |
Kx x - |
Gramy z ręki blotkę kier, W musi dokonać podbitki, przebijamy na stole wyżej. Następnie przebijamy karo figurą atu w ręce.
A xx - |
||
Kx - x |
- A xx |
|
DW x - |
Zagrywamy z ręki kiera wpuszczając E, do tej lewy W zrzuca karo. Na zagraną blotkę karo wstawiamy damę, obojętnie co zrobi W bierzemy oba atuty.
AKW ADx Axx Axxx |
||
Dxxx W10xx KWx Dx |
x xxxx Dxxxx Wxx |
|
109xxx Kx Kx Kxxx |
Kontrakt 6. Wist waletem kier zabijamy asem i gramy asa pik, przechodzimy do ręki królem karo i gramy blotkę do waleta pik. W tym momencie okazuje się, dama atutowa nie jest do wyimpasowania. Aby przeprowadzić manewr złodziejski musimy wyeliminować boczne kolory i dokonać redukcji atutów w ręce. Gramy topy w kolorach czerwonych, przebijamy karo, następnie gramy króla i asa trefl. Dochodzi do sytuacji analogicznej jak na drugim diagramie:
A - - xx |
||
Dx 10 - - |
- x D W |
|
109 - - x |
Gramy trefla ze stołu zapuszczając E, lewy przeciwnik wyrzuca kiera. Po dowolnym odwrocie ze strony E musimy jeszcze wziąć dwa atuty.
Jest to manewr bardzo trudny i rzadko stosowany. Manewr stosowany jest w konfiguracji A10xx - K9xx, w której nie możemy oddać lewy. Jak widać alternatywą jest 6% szansa DW sec. Istota manewru polega na eliminacji bocznych kart i redukcji koloru atutowego, doprowadzając do sytuacji jak na diagramie (atu - pik):
K10x - |
||
Dxx - |
Wx x |
|
K9 x |
Zagrywamy blotkę kier z ręki, podłożoną blotkę atu nadbijamy dziesiątką, a damę królem. W tym ostatnim przypadku impasujemy w drugim ruchu waleta.
Maksy E,NS |
K754 K975 7 DW103 |
|
DW106 D42 2 98762 |
92 W3 DW4109864 A4 |
|
A83 A1086 AK53 K5 |
||
3 - ktr - pas - 4 pas - 5 - pas - 6 pasy |
Rozgrywał mało znany brydżysta angielski po wiście karowym. Zabił asem i odwrócił K, E zabił i odszedł w ten kolor. Rozgrywający odegrał następnie króla karo (W nie pprzebił, tylko zrzucił trefla), topy pikowe, na damę trefl wyrzucił pika (E również nie raczył przebić). Teraz przebił trefla, przebił karo, przebił pika i w końcówce trzykartowej odszedł karem. W podłozył damę atu, która została nadbita królem ze stołu. Impas waleta dokończył dzieła. Żródło: Quizy brydżowe Macieszczak i Mikke
Stosowane w przypadku słabych atutów, kiedy licytacja wskazuje na niekorzystne podziały. Zobrazuję na jednym przykładzie.
Maksy W,obie |
K953 AK108 AK2 103 |
|
84 W74 D10854 985 |
ADW D965 763 KDW |
|
10762 32 W9 A7642 |
||
pas - 1* - ktr - 1 pas - 4 - pasy * lepszy młodszy |
Rozdanie z mistrzostw Europy juniorów w 2004 r. z meczu Izrael - Szkocja. Zawodnik Izraela po kontrze E wskazującej kolory starsze, łatwo zorientował się, że nie zastanie w pikach przychylnego układu. Wist 4 kier zabił w stole asem, następnie odegrał jeszcze króla w tym kolorze i kiera przebił blotką (wist wskazywał na trzy karty), powrócił do stołu A i przebił ostatniego kiera dziesiątką atu. Pierwotna diagnoza potwierdziła się, bo W nie nadbil tylko zrzucił karo. Teraz rozgrywający wyeliminował kara i zagrał blotkę trefl. Odwrót treflowy zabił asem, przebił trefla i w końcówce trzykartowej, w której u E zostały jedynie ADW, wyszedł pikiem spod króla. Musiał więc wziąć ostatnią lewę na króla pik. Źródło: Świat brydża 3/2005
© 2008 jafo